Από τον πάτο στην κορυφή
«Δεν θα έλεγα ότι ήμουν ο καλύτερος προπονητής. Ήμουν όμως στο ΤΟΠ-1». Αλαζονική σκέψη θα έλεγε κανείς, αλλά τα επιτεύγματα του Μπράιαν Κλαφ ήταν τέτοια που του έδιναν την άνεση να πιστεύει ότι θέλει. Πρόκειται για τον άνθρωπο που ανέλαβε δύο ομάδες όταν αγωνίζονταν στη Β’ Κατηγορία και μέσα σε διάστημα λίγο χρόνων τις μετέτρεψε σε πρωταθλήτριες Α’ Κατηγορίας και διεκδικήτριες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Από τον πάτο ουσιαστικά τις ανέβασε στην κορυφή!
Πολλοί γνωρίζουν την ιστορία αλλά όχι τον άνθρωπο πίσω από αυτήν… Ο Άγγλος τεχνικός ανέλαβε τη Νότιγχαμ Φόρεστ το 1975 όταν αυτή τα πήγαινε χάλια στη Β’ Κατηγορία και όταν το 1977 κέρδιζε την άνοδο της ίσως κανείς εκτός από τον ίδιο δεν πίστευε αυτό που θα ακολουθούσε. Ένα χρόνο μετά την άνοδο η ομάδα κατακτούσε το πρώτο πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας στην ιστορία της. Δύο χρόνια αργότερα στην τροπαιοθήκη της είχε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, κάνοντας το “back to back”. Σαν παραμύθι η ιστορία, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή, με την ομάδα να σηκώνει και άλλες κούπες με τον Κλαφ στον πάγκο. Κυρίως κύπελλα με σαφώς λιγότερη αξία, αλλά μέχρι σήμερα αποτελούν τις τελευταίες επιτυχίες του συλλόγου.
Πιο πάνω είπαμε πως ίσως κανείς δεν πίστευε τι θα ακολουθούσε εκτός του ίδιου και είναι δεδομένο πως ο Κλαφ στόχευε την κορυφή. Λίγα χρόνια προηγουμένως έφτασε κοντά στο να το πετύχει με άλλη ομάδα. Το 1967 ανέλαβε τη Ντέρμπι Κάουντι όταν πάλευε για να μην υποβιβαστεί στην τρίτη τη τάξει κατηγορία της χώρας, σώζοντας την. Την επόμενη χρονιά την ανέβασε ως πρωταθλήτρια και στην τρίτη του σεζόν στην κορυφαία κατηγορία την οδήγησε στο πρώτο Πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας στην ιστορία της. Ακολούθησε πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλου Πρωταθλητριών και εάν δεν είχε κάποιες εμμονές με συγκεκριμένα θέματα (ανοίγοντας διαμάχες με πολλούς, ακόμη και με τη διοίκηση του συλλόγου) ίσως να σήκωνε νωρίτερα στην καριέρα του το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ήθελε η άποψη του να υπερισχύει πάντα και αυτό δεν βοηθούσε σε πολλές καταστάσεις. Κάποτε είχε πει πως «συζητάμε περίπου 20 λεπτά και μετά αποφασίζουμε πως έχω δίκαιο», αναφερόμενος στους ποδοσφαιριστές του όταν του εκφράζουν τις απόψεις τους ή διαφωνούν σε θέματα τακτικής. Η ατάκα του «λένε ότι η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, αλλά δεν ήμουν αυτός που ανέλαβε τη συγκεκριμένη δουλειά» καταδεικνύει στο πως έβλεπε και αντιμετώπιζε τις προκλήσεις που είχε μπροστά του.
«Όταν πεθάνω, ο Θεός θα χρειαστεί να εγκαταλείψει την αγαπημένη του καρέκλα», είχε πει κάποτε. Δεν γνωρίζουμε τι έγινε στον… άλλο κόσμο, αλλά στο δικό μας θα έχει πάντα μια θέση στην καρδιά των ποδοσφαιρόφιλων και κυρίως στους υποστηριχτές της Ντέρμπι Κάουντι και Νότιγχαμ Φόρεστ. Για να τον τιμήσουν, ο δρόμος που χωρίζει τις δύο περιοχές απ’ όπου εδρεύουν οι δύο προαναφερθείς ομάδες μετονομάστηκε εις μνήμη του. Brian Clough Way…
