Από το «Ντραγκάο» στο «Ντα Λουζ» και στην… αιωνιότητα
Ήταν Κυριακή 4 Ιουλίου 2004 όταν ο χρόνος σταμάτησε… Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ελλάδας πέτυχε έναν άθλο, κατακτώντας την κορυφή της Ευρώπης. Ο Ότο Ρεχάγκελ οδήγησε την Ελλάδα στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Μια επιτυχία που δεν μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε άλλο στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας.
Διαβάστε ακόμη: Οι… πειρατές του 2004!
Εκείνο το μαγικό ταξίδι ξεκίνησε στο «Ντραγκάο» με νίκη επί της Πορτογαλίας και ολοκληρώθηκε «Ντα Λουζ» κερδίζοντας ξανά τους οικοδεσπότες. Ασφαλώς αυτό μπορεί κάποιος να το αμφισβητήσει, αφού η αρχή ήταν το 2002. Τότε δηλαδή που η Εθνική Ελλάδος μπήκε στη μάχη των προκριματικών.
Μόνο καλό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί το ξεκίνημα, αφού η Ελλάδα ηττήθηκε στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Έχασε πρώτα εντός έδρας από το φαβορί για την πρωτιά στον όμιλο Ισπανία και ακολούθως από την Ουκρανία. Αυτό που ακολούθησε όμως ήταν ανεπανάληπτο, έξι νίκες σε ισάριθμους αγώνες και πρόκριση στην τελική φάση του Euro 2004. Η Ελλάδα τερμάτισε στην 1η θέση και έστειλε τους «Φούριας Ρόχας» στα μπαράζ.
Τα αποτελέσματα της Ελλάδας στον 6ο προκριματικό όμιλο:
7 Σεπτεμβρίου 2002 Ελλάδα-Ισπανία 0-2
12 Οκτωβρίου 2002 Ουκρανία-Ελλάδα 2-0
16 Οκτωβρίου 2002 Ελλάδα-Αρμενία 2-0
2 Απριλίου 2003 Βόρειος Ιρλανδία-Ελλάδα 0-2
7 Ιουνίου 2003 Ισπανία-Ελλάδα 0-1
11 Ιουνίου 2003 Ελλάδα-Ουκρανία 1-0
6 Σεπτεμβρίου 2003 Αρμενία-Ελλάδα 0-1
11 Οκτωβρίου 2003 Ελλάδα-Βόρειος Ιρλανδία 1-0
Η Ελλάδα ταξίδεψε στην Πορτογαλία το Καλοκαίρι του 2004 ουσιαστικά χωρίς άγχος αφού δεν υπήρχαν απαιτήσεις για κάτι περισσότερο πέραν από τη συμμετοχή. Από τις 16 Εθνικές ομάδες, η Ελλάδα βρισκόταν ίσως στην τριάδα των χωρών που η κατάκτηση του τροπαίου θα χαρακτηριζόταν ως θαύμα, με τις πιθανότητες που της έδιναν να ήταν απλώς μαθηματικές.
Στην πρεμιέρα της διοργάνωση η οικοδέσποινα Πορτογαλία αντιμετώπιζε την Ελλάδα και ήταν το απόλυτο φαβορί για τη νίκη. Μετά από 90 αγωνιστικά λεπτά η Ευρώπη παραμιλούσε, με την Ελλάδα να κάνει την έκπληξη κερδίζοντας 2-1. Το αποτέλεσμα στο Στάδιο Ντραγκάο του Πόρτο όμως πολλοί το αντιμετώπισαν ως κάτι τυχαίο που δεν θα επαναλαμβανόταν.
Επόμενος αντίπαλος η Ισπανία, με την Ελλάδα να κρατάει με νύχια και με δόντια την ισοπαλία. Στην τελευταία αγωνιστική παρότι έχασε από τη Ρωσία με 2-1 προκρίθηκε ως 2η στον όμιλο λόγω καλύτερης διαφοράς στα τέρματα υπέρ από την Ισπανία.
Αν στον όμιλο οι αντίπαλοι ήταν δυνατοί, στη νοκ-άουτ φάση το επίπεδο δυσκολίας ήταν ακόμη υψηλότερο. Στα προημιτελικά αντίπαλος ήταν η κάτοχος του τροπαίου Γαλλία και η Ελλάδα της έβαλε ταφόπλακα στα όνειρα για “back to back” νικώντας με 1-0. Με το ίδιο σκορ επικράτησε και στα ημιτελικά επί της Τσεχίας αλλά με διαφορετικό τρόπο. Το μοναδικό γκολ επιτεύχθηκε στην παράταση.
Ένα τέρμα ήταν αρκετό και στον τελικό που έγινε στο «Ντα Λουζ» της Λισαβόνας με αντίπαλο τους οικοδεσπότες Πορτογάλους, που δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως έχασαν από την Ελλάδα μέσα στην έδρα τους για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα μικρότερο του ενός μήνα. Και μάλιστα στο σημαντικότερο αγώνα στην ιστορία της Εθνικής ομάδας της χώρας, που μέχρι τότε δεν είχε κατακτήσει ποτέ κάποιο τρόπαιο.
Οι πρωταγωνιστές της τεράστιας επιτυχίας έγραψαν το όνομα τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αθλητισμού της χώρας. Πέρασαν στην αιωνιότητα… Παρόμοιο επίτευγμα δύσκολα θα επαναληφθεί, αν και στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον και σίγουρα δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε.
Ο δρόμος προς τον τίτλο:
12 Ιουνίου 2004 Πορτογαλία-Ελλάδα 1-2
16 Ιουνίου 2004 Ελλάδα-Ισπανία 1-1
20 Ιουνίου 2004 Ρωσία-Ελλάδα 2-1
25 Ιουνίου 2004 Γαλλία-Ελλάδα 0-1
1 Ιουλίου 2004 Ελλάδα-Τσεχία 1-0 στην παράταση με αργυρό γκολ.
4 Ιουλίου 2004 Πορτογαλία-Ελλάδα 0-1
