Η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση!

Κύπελλο Πρωταθλητριών, Τσάμπιονς Λιγκ, όπως θέλετε πέστε το. Πρόκειται για τη διοργάνωση που όλοι θέλουν να αγωνιστούν και ονειρεύονται να σηκώσουν το βαρύτιμο τρόπαιο της. Σε επίπεδο συλλόγων τίποτα δεν συγκρίνεται μαζί της, αποτελεί τη λάμψη του ποδοσφαίρου και μόνο η συμμετοχή σε αυτήν για πολλούς είναι αρκετή. Για άλλους όμως να… πάνε στα αστέρια δεν αρκεί, θέλουν να τα κατακτήσουν και να γράψουν το όνομα τους στην ιστορία.

Το 1955 όταν άρχισε ο θεσμός δεν είχε ασφαλώς το κύρος που έχει σήμερα, με τη μορφή διεξαγωγής του να είναι εντελώς διαφορετική όμως. Η γιγάντωση του ήρθε με το πέρασμα των χρόνων και συνεχώς ανεβαίνει η αξία του, αφού μόνο το Μουντιάλ αποτελεί σημαντικότερη διάκριση. Για να φτάσεις στον τελικό χρειάζεται να περάσεις αρκετά εμπόδια, ενώ το να… περάσεις τη γραμμή από φιναλίστ σε νικητής είναι ακόμη δυσκολότερο.

Αφιερώνοντας πολλές ώρες ετοιμάσαμε αφιέρωμα με στοιχεία για τη διοργάνωση, κυρίως για τους τελικούς. Διαβάστε για να θυμηθείτε ή ακόμη να μάθετε πράγματα που δεν γνωρίζατε και αποτελούν κομμάτι της ιστορίας.

Η πρώτη σεζόν του Κυπέλλου Πρωταθλητριών πραγματοποιήθηκε το 1955-1956 και η διοργάνωση διεξάγεται ανελλιπώς από τότε, με την πιο πρόσφατη να ήταν η 69η έκδοση της. Για πρώτη φορά εισήχθη η φάση των ομίλων στη διοργάνωση την αγωνιστική περίοδο 1991-1992 και την επόμενη έκανε την… εμφάνιση του η ονομασία Τσάμπιονς Λιγκ. Η μορφή των ομίλων όπως είναι τώρα ήταν η έκτη που δοκιμάστηκε. Η προκριματική φάση με τις νοκ-άουτ αναμετρήσεις για είσοδο στους ομίλους άλλαξε πολλές περισσότερες φορές.

Από τα 55 μέλη της UEFA μόνο σύλλογοι από 13 χώρες έφτασαν σε τελικό και από 10 κατέκτησαν το τρόπαιο. Συνολικά 42 ομάδες διεκδίκησαν το τρόπαιο στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, με τις 23 να το σηκώνουν τουλάχιστον από μια φορά.

• Πολυνίκης του θεσμού η Ρεάλ Μαδρίτης με 15 κατακτήσεις, με την αμέσως επόμενη της λίστας, Μίλαν, να έχει εφτά λιγότερα τρόπαια.
• Οι «μερένχες» μετρούν επίσης τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικό, 18 στον αριθμό.
• Πιο… ηττοπαθής σύλλογος σύμφωνα με την προϊστορία είναι η Γιουβέντους, που έφτασε εννέα φορές σε τελικό και μόλις στις δύο έφυγε νικήτρια. Καμιά άλλη ομάδα δεν μετράει εφτά χαμένους τελικούς, με τη Μπενφίκα να έχει ρεκόρ δύο νικών και πέντε ηττών, όσες και η Μπάγερν Μονάχου που όμως σήκωσε έξι φορές την κούπα.
• Μοναδικές ομάδες με 100% επιτυχίας σε τελικούς έχουν Νότιγχαμ Φόρεστ και Πόρτο με 2 στα 2 και άλλες τέσσερις με μια παρουσία. Πρόκειται για τις Άστον Βίλα, Φέγενορντ, PSV Αϊντχόφεν και Ερυθρό Αστέρα.
• Χώρα με τις περισσότερες κατακτήσεις δεν θα μπορούσε να μην είναι η Ισπανία. Συνολικά 20 τρόπαια μετρούν οι ομάδες της χώρας ή καλύτερα να πούμε Ρεάλ και Μπαρσελόνα, αφού καμιά άλλη δεν κατάφερε να το κατακτήσει.
• Οι ισπανικές ομάδες μετρούν τις περισσότερες παρουσίες σε τελικό 31 στον αριθμό, αλλά τρεις ήταν μεταξύ τους, άρα 28 τελικοί είχαν… χρώμα από τη χώρα της ιβηρικής χερσονήσου. Τους ίδιους τελικούς μετρούν και οι ιταλικές ομάδες, με έναν να ήταν «εμφύλιος».
• Δεύτερη χώρα με περισσότερες κατακτήσεις είναι η Αγγλία, η οποία όμως έχει τις παραπάνω ομάδες που κέρδισαν το τρόπαιο. Έξι σύλλογοι της χώρας έκαναν δική τους την κούπα και πρόκειται για τις Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Νότιγχαμ Φόρεστ, Άστον Βίλα και Μάντσεστερ Σίτι.
• Την πρωτιά σε άλλη μια κατηγορία διατηρούν οι αγγλικές ομάδες, αφού εννέα συνολικά μετρούν παρουσία σε τελικό, περισσότερες από κάθε άλλη χώρα. Πέραν των πιο πάνω που κατέκτησαν το τρόπαιο, στη συμμετοχή έμειναν Λιντς Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ και Τότεναμ.
• Η… Αγγλία κατέγραψε το μεγαλύτερο σερί κατακτήσεων, με έξι τίτλους στη σειρά. Από το 1977 έως το 1982 το τρόπαιο σήκωσαν τρεις ομάδες της χώρας, με τη Λίβερπουλ να το πράττει τρεις φορές, τη Νότιγχαμ Φόρεστ δύο και μία η Άστον Βίλα.
• Οι 69 τελικοί φιλοξενήθηκαν σε 17 χώρες και σε οκτώ από αυτές ανατέθηκε η διοργάνωση του τελικού πολλαπλές φορές. Συνολικά σε 32 γήπεδα κρίθηκε το βαρύτιμο τρόπαιο, με 16 από αυτά να φιλοξενούν δύο φορές και άνω τον τελικό.
• Η Ιταλία και η Αγγλία φιλοξένησαν τις περισσότερες φορές τον τελικό της διοργάνωσης, 9 στον αριθμό. Η πρώτη σε τρία γήπεδα, από τέσσερις φορές σε San Siro και Olimpico της Ρώμης, αλλά και στο Stadio San Nicola στο Μπάρι, ενώ η δεύτερη σε δύο, οκτώ φορές στο στάδιο Wembley και μια στο Old Trafford.
• Στη Γερμανία έγιναν 8 τελικοί, αλλά ανατέθηκαν σε πέντε διαφορετικά γήπεδα, παραπάνω από κάθε άλλη χώρα. Στο Olympiastadion του Μονάχου πραγματοποιήθηκε τρεις φορές, δύο έγιναν στη Στουτγκάρδη και το Neckarstadion, ενώ από ένα τελικό φιλοξένησαν το Arena AufSchalke, το Allianz Arena και το Olympiastadion στο Βερολίνο.
• Στο στάδιο Wembley διεξήχθησαν οι περισσότεροι τελικοί από οποιοδήποτε άλλο γήπεδο, αφού συνολικά οκτώ φορές το τρόπαιο κρίθηκε εκεί.
• Οι πρώτοι δέκα τελικοί διεξήχθησαν σε διαφορετικές χώρες.
• Τέσσερις φορές μια ομάδα έπαιξε στην έδρα της τον τελικό, με απολογισμό δύο κατακτήσεις και δύο ήττες. Το 1957 στο Santiago Bernabeu η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε τη Φιορεντίνα με 2-0 και το 1965 στο San Siro η Ίντερ επικράτησε με 1-0 της Μπενφίκα. Στις άλλες δύο περιπτώσεις που ομάδες διεκδίκησαν μέσα στην έδρα τους το τρόπαιο είχαν την ίδια κατάληξη, ήττα στη διαδικασία των πέναλτι. Πρώτα έχασε η Ρόμα από τη Λίβερπουλ το 1984 και αρκετά χρόνια αργότερα, το 2012, η Μπάγερν Μονάχου πληγώθηκε από την Τσέλσι.
• Συμπεριλαμβανομένου των πιο πάνω, συνολικά 12 φορές μια ομάδα έπαιξε τον τελικό μέσα στη χώρα της. Σε εφτά από αυτές κατέκτησε το τρόπαιο.
• Μόνο μια φορά το τρόπαιο κρίθηκε σε επαναληπτικό, τη σεζόν 1973-1974. Ατλέτικο Μαδρίτης και Μπάγερν Μονάχου εξήλθαν ισόπαλες χωρίς τέρματα στο 90λεπτο και ακολούθησε ημίωρη παράταση εκεί που πέτυχαν από ένα γκολ. Δεν ακολούθησε διαδικασία των πέναλτι, αλλά δεύτερος αγώνας δύο ημέρες αργότερα και η Γερμανική ομάδα επιβλήθηκε με 4-0.
• Από τους 69 τελικούς οι 60 διεξήχθησαν Μάιο, 8 Ιούνιο και μια φορά Αύγουστο και συγκεκριμένα το 2020 λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
• Οι περισσότεροι τελικοί ορίστηκαν και διεξήχθησαν την 28η Μαΐου, με εννιά τρόπαια να βρίσκουν κάτοχο τη συγκεκριμένα ημερομηνία.
• Οκτώ φορές υπήρξε «εμφύλιος» σε τελικό, με συλλόγους από την ίδια χώρα να αναμετρώνται με έπαθλο το βαρύτιμο τρόπαιο, εκ των οποίων οι δύο με ομάδες από την ίδια πόλη. Η αρχή έγινε το 2000 όταν η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε εύκολα τη Βαλένθια. Το 2003 η Μίλαν κέρδισε στη διαδικασία των πέναλτι τη Γιουβέντους, ενώ με τον ίδιο τρόπο σήκωσε την κούπα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2008 απέναντι στην Τσέλσι. Η Μπάγερν Μονάχου νίκησε τη Μπορούσια Ντόρτμουντ το 2013, ενώ 2014 και 2016 συναντήθηκαν στον τελικό οι δύο ομάδες της Μαδρίτης. Ρεάλ και Ατλέτικο έδωσαν δύο σπουδαίες μάχες, με την πρώτη να βγαίνει νικήτρια και στις δύο. Ακολούθησαν δύο αγγλικοί «εμφύλιοι», με τη Λίβερπουλ να επικρατεί της Τότεναμ το 2019 και την Τσέλσι να νικάει το 2021 τη Μάντσεστερ Σίτι.
• Το μεγαλύτερο σερί κατακτήσεων από μια ομάδα το κατέχει η Ρεάλ Μαδρίτης, που σήκωσε το τρόπαιο τις πρώτες πέντε σεζόν της διοργάνωσης. Αμέσως επόμενο μεγαλύτερο σερί το έχει η ίδια, από το 2016 μέχρι το 2018, αλλά τρία τρόπαια στη σειρά μετρούν επίσης Μπάγερν Μονάχου και Άγιαξ. Συγκεκριμένα την εξαετία 1971 με 1976, με πρώτη την ολλανδική ομάδα και έπειτα τη γερμανική. Στο “back to back” έμειναν Μπενφίκα (1961 & 1962), Ίντερ (1964 & 1965), Λίβερπουλ (1977 & 1978), Νότιγχαμ Φόρεστ (1979 & 1980) και Μίλαν (1989 & 1990).
• Μόνο ένα ζευγάρι συντέλεσε τρεις φορές τον τελικό της διοργάνωσης και πρόκειται για αυτό ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ, με οκτώ ζευγάρια να συναντήθηκαν σε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις. Κάποιες κατάφεραν και πήραν εκδίκηση, άλλες όμως μετρούν ισάριθμες ήττες και παράλληλα άλλες κατέγραψαν δύο σπουδαίες νίκες. Στον πρώτο και τον τέταρτο χρόνο της διοργάνωσης η Ρεάλ Μαδρίτης είχε… θύμα στον τελικό τη γαλλική Ρενς (Stade de Reims). Η… βασίλισσα μετράει επίσης από δύο τρόπαια εις βάρος των Γιουβέντους (1998 και 2017) και Ατλέτικο Μαδρίτης (2014 και 2016). Απέναντι στη Λίβερπουλ ο ισπανικός σύλλογος έχει απολογισμό δύο κατακτήσεις από τις σεζόν 2017-2018 & 2021-2022 και ένα χαμένο τελικό το 1980-1981. Οι «κόκκινοι» έπαιξαν και απέναντι στη Μίλαν δύο φορές, η πρώτη ήταν στην επική ανατροπή το 2005 και τη δεύτερη δύο χρόνια αργότερα που οι «ροσονέρι» πήραν εκδίκηση. Τον ίδιο απολογισμό έχει και απέναντι στον Άγιαξ η ομάδα του Μιλάνου, κερδίζοντας το 1969 και χάνοντας το 1995, αλλά μετράει δύο κατακτήσεις όταν συνάντησε τη Μπενφίκα το 1963 και το 1990. Ο «αίαντας» με τη Γιουβέντους είναι ένα άλλο ζευγάρι που συναντήθηκαν σε δύο τελικούς, με την ολλανδική ομάδα να κερδίζει το 1973 και τους «μπιανκονέρι» να επικρατούν το 1996. Τέλος, η Μπαρσελόνα σήκωσε δύο φορές το τρόπαιο νικώντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 2009 και το 2011.
• Πέντε φορές το τρόπαιο κρίθηκε στην παράταση και έντεκα στη διαδικασία των πέναλτι.

Οι κατακτήσεις τροπαίων στη διοργάνωση και οι χαμένοι τελικοί κάθε ομάδας:

• Ρεάλ Μαδρίτης 15 τρόπαια (1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002, 2014, 2016, 2017, 2018, 2022, 2024) και 3 χαμένοι τελικοί (1962, 1964, 1981)
• Μίλαν 7 τρόπαια (1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007) και 4 χαμένοι τελικοί (1958, 1993, 1995, 2005)
• Μπάγερν Μονάχου 6 τρόπαια (1974, 1975, 1976, 2001, 2013, 2020) και 5 χαμένοι τελικοί (1982, 1987, 1999, 2010, 2012)
• Λίβερπουλ 6 τρόπαια (1977, 1978, 1981, 1984, 2005, 2019) και 4 χαμένοι τελικοί (1985, 2007, 2018, 2022)
• Μπαρσελόνα 5 τρόπαια (1992, 2006, 2009, 2011, 2015) και 3 χαμένοι τελικοί (1961, 1986, 1994)
• Άγιαξ 4 τρόπαια (1971, 1972, 1973, 1995) και 2 χαμένοι τελικοί (1969, 1996)
• Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 3 τρόπαια (1968, 1999, 2008) και 2 χαμένοι τελικοί (2009, 2011)
• Ίντερ 3 τρόπαια (1964, 1965, 2010) και 3 χαμένοι τελικοί (1967, 1972, 2023)
• Γιουβέντους 2 τρόπαια (1985, 1996) και 7 χαμένοι τελικοί (1973, 1983, 1997, 1998, 2003, 2015, 2017)
• Μπενφίκα 2 τρόπαια (1961, 1962) και 5 χαμένοι τελικοί (1963, 1965, 1968, 1988, 1990)
• Τσέλσι 2 τρόπαια (2012, 2021) και 1 χαμένος τελικός (2008)
• Νότιγχαμ Φόρεστ 2 τρόπαια (1979, 1980)
• Πόρτο 2 τρόπαια (1987, 2004)
• Μπορούσια Ντόρτμουντ 1 τρόπαιο (1997) και 2 χαμένοι τελικοί (2013, 2024)
• Σέλτικ 1 τρόπαιο (1967) και 1 χαμένος τελικός (1970)
• Αμβούργο 1 τρόπαιο (1983) και 1 χαμένος τελικός (1980)
• Στεάουα Βουκουρεστίου 1 τρόπαιο (1986) και 1 χαμένος τελικός (1989)
• Μαρσέιγ 1 τρόπαιο (1993) και 1 χαμένος τελικός (1991)
• Μάντσεστερ Σίτι 1 τρόπαιο (2023) και 1 χαμένος τελικός (2021)
• Φέγενορντ 1 τρόπαιο (1970)
• Άστον Βίλα 1 τρόπαιο (1982)
• PSV Αϊντχόφεν 1 τρόπαιο (1988)
• Ερυθρός Αστέρας 1 τρόπαιο (1991)
• Χωρίς τρόπαιο και τρεις χαμένους τελικούς: Ατλέτικο Μαδρίτης (1974, 2014, 2016)
• Χωρίς τρόπαιο και από δύο χαμένους τελικούς: Βαλένθια (2000, 2001), Ρεμς (1956, 1959)
• Χωρίς τρόπαιο και από ένα χαμένο τελικό: Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ (1977), Τότεναμ (2019), Άιντραχτ Φραγκφούρτης (1960), Μπάγερ Λεβερκούζεν (2002), Άρσεναλ (2006), Φιορεντίνα (1957), Σαμπντόρια (1992), Παρί Σεν Ζερμέν (2020), Παρτιζάν (1966), Παναθηναϊκός (1971), Λιντς Γιουνάιτεντ (1975), Σαιντ-Ετιέν (1976), Κλαμπ Μπρυζ (1978), Μάλμο (1979), Ρόμα (1984), Μονακό (2004)